Dekolonyal feminist siyaset bilimci Françoise Vergès, DEM Parti’ye gönderdiği mektupta Abdullah Öcalan’ın 27 Şubat 2025’teki çağrısının ardından başlayan süreci “Kürtler ve Türkler için tarihsel bir eşik” olarak niteledi. PKK’nin kongre kararı ve Süleymaniye’deki sembolik silah bırakma törenini anımsatan Vergès, barışın “acil” ve “koşulsuz” desteklenmesi gerektiğini vurguladı.
Türkiye’de barışın yalnızca “iki savaş arası mola” değil, toplumun adalet ve eşitlik talebini güvenceye alan kalıcı bir düzen olması gerektiğini belirten Vergès, Meclis’te yürütülen komisyon çalışmalarına dikkat çekti ve yerel-bölgesel-uluslararası demokratik çevreleri sürece katkı vermeye çağırdı. Ona göre, şiddetin tırmandığı bir dönemde gerçek alternatif, emperyal çıkarların gölgesini dağıtacak demokratik müzakere ve toplumsal barış.
Vergès, Öcalan’ın “silahlı mücadeleyi bitirme ve örgütün feshi” yönündeki çağrısının PKK’nin 12. Kongresi’nde benimsenmesini ve sonrasındaki sembolik törenleri hatırlatarak, “barış tereddütsüz desteklenmelidir” dedi; tarihi fırsatın heba edilmemesi gerektiğini ifade etti.
Françoise Vergès kimdir?
Françoise Vergès (1952, Paris) Réunion kökenli Fransız siyaset bilimci, tarihçi ve dekolonyal feminist kuramcıdır. Çalışmaları kölelik sonrası miras, sömürgecilik-hafıza politikaları ve ırksallaştırılmış emek üzerine odaklanır. UC Berkeley’de siyaset bilimi doktorasını (1995) aldı; Sussex ve Goldsmiths’te ders verdi. 2009–2012’de Fransa Ulusal Kölelik Hafızası ve Tarihi Komitesi’ne (CNMHE) başkanlık yaptı. “Un féminisme décolonial / A Decolonial Feminism” dekolonyal feminizmin temel metinlerindendir; “The Wombs of Women: Race, Capital, Feminism” ise ırk, sermaye ve üreme politikalarının kesişimini inceler. Paris merkezli “Decolonize the Arts” kolektifinin kurucularındandır; babası, Réunion’lu siyasetçi Paul Vergès’tir.